Серле сиреньнәр иелеп безгә бәхет юрады,
Татлы иреннәр икеләнергә ирек куймады.
Мәңгегә дигән тәүге мәһәббәт, ихлас сөюләр
Язлар үтүгә кая югалды, кая югалды?

Адашып калды яшьлектә биргән безнең вәгъдәләр,
Кайтаваз кебек ялварып алар безгә дәшәләр.
Гафу итегез, саклый алмадык тәүге сөюне!
Сиреньнәр генә басалар хәзер янып-көюне.

Яшьлек сукмагы хәтфә үләнгә күмелгән күптән,
Мин дә үзгәрдем, син дә үзгәрдең, без инде бүтән.
Ләкин исертә язгы аланда сирень исләре,
Кабынып килә яңы парларның тәүге хисләре.