Куш.
Төшләремә кер әле,
Кер әле,
Кер әле!
Хәлләремне бел әле,
Бел әле,
Бел әле!
Төшләремә кер әле,
Кер әле,
Кер әле!
Назларыңа төр әле,
Төр әле,
Төр әле!

Күрәселәр килә
Яныңнан китүгә.
Сагынасыңмы син дә
Минутлар үтүгә?
Йокыларым туймый –
Сине уйлап ятам.
Җиңелерәк булыр иде
Төшкә кер ичмасам!

Җитми күрешергә
Көннәр дә, кичләр дә.
Син дә көтәсеңдер
Керүем төшләргә.
“Сүзләрем бар”, - дисең
Әйтелмәгән миңа,
Өннәрдә әйт(ә)алмасаң
Әйтерсең төшләремдә.